jiyar آخرین مطالب صفحات وبلاگ جمعه 90 فروردین 26 :: 10:44 عصر :: نویسنده : ئابا ژیار
چیزایی هست که میخوام اینجا بنویسمش که بشه یه جورایی آینه ی عبرت ،که اینا حاصل یه عمر رخداد تلخ و گاه شیرینه...حالا این میشه یه فتح الباب واسه نقب زدن به گذشته،که یقینا شنیدنیه. ادامه دارد....... موضوع مطلب : جمعه 90 فروردین 26 :: 10:44 عصر :: نویسنده : ئابا ژیار
فرهاد و هوشنگ هر دو بیمار یک آسایشگاه روانی بودند. یکروز همینطور که در کنار استخر قدم می زدند فرهاد ناگهان خود را به قسمت عمیق استخر انداخت و به زیر آب فرو رفت. هوشنگ فوراً به داخل استخر پرید و خود را در کف استخر به فرهاد رساند و او را از آب بیرون کشید. وقتی دکتر آسایشگاه از این اقدام قهرمانانه هوشنگ آگاه شد، تصمیم گرفت که او را از آسایشگاه مرخص کند. هوشنگ را صدا زد و به او گفت: من یک خبر خوب و یک خبر بد برایت دارم. خبر خوب این است که می توانی از آسایشگاه بیرون بروی، زیرا با پریدن در استخر و نجات دادن جان یک بیمار دیگر، قابلیت عقلانی خود را برای واکنش نشان دادن به بحرانها نشان دادی و من به این نتیجه رسیدم که این عمل تو نشانه وجود اراده و تصمیم در توست. و اما خبر بد این که بیماری که تو از غرق شدن نجاتش دادی بلافاصله بعد از این که از استخر بیرون آمد خود را با کمر بند حولة حمامش دار زده است و متاسفانه وقتی که ما خبر شدیم او مرده بود. هوشنگ که به دقت به صحبتهای دکتر گوش می کرد گفت: او خودش را دار نزد. من آویزونش کردم تا خشک بشه... ..................... حالا من کی می تونم برم خونه مون ؟ موضوع مطلب : جمعه 90 فروردین 26 :: 10:44 عصر :: نویسنده : ئابا ژیار
درس اول :
· درس دوم :
· درس سوم :
· درس چهارم :
· درس پنجم :
· درس ششم :
· درس هفتم :
· درس هشتم :
· درس نهم :
موضوع مطلب : جمعه 90 فروردین 26 :: 10:12 عصر :: نویسنده : ئابا ژیار
به سلامتی پسرای دیروز که با ذغال پشت لبشون رو سیاه می کردن تا شبیه باباهاشون بشن .نه پسرای امروز که ابروهاشونو بر می دارن تا شبیه ماماناشون بشن........ موضوع مطلب : جمعه 90 فروردین 26 :: 10:9 عصر :: نویسنده : ئابا ژیار
سرود «ای ایران» دقیقا در 27 مهر ماه سال 1323 در تالار دبستان نظامی [دانشکد? افسری فعلی] و در حضور جمعی از چهرههای فعال در موسیقی ایران متولد شد. شعر این سرود را «حسین گل گلاب» استاد دانشگاه تهران سردوه بود، و از ویژگیهای آن، اول این است که تکتک واژههای به کار رفته در سروده، فارسی است و در هیچیک از ابیات آن کلمهای معرب یا غیر فارسی وجود ندارد. سراسر هر سه بند سرود، سرشار از واژههاى خوشتراش فارسى است. زبان پاکیزهاى که هیچ واژه بیگانه در آن راه پیدا نکرده است، و با این همه هیچ واژهاى نیز در آن مهجور و ناشناخته نیست و دریافت متن را دشوار نمىسازد. دومین ویژگی سرود «ای ایران» در بافت و ساختار شعر آن است، بهگونهای که تمامی گروههای سنی، از کودک تا بزرگسال میتوانند آن را اجرا کنند. همین ویژگی سبب شده تا این سرود در تمامی مراکز آموزشی و حتی کودکستانها قابلیت اجرا داشته باشد. و بالاخره سومین ویژگیای که برای این سرود قائل شدهاند، فراگیری این سرود به لحاظ امکانات اجرایی است که به هر گروه یا فرد، امکان میدهد تا بدون ساز و آلات و ادوات موسیقی نیز بتوان آن را اجرا کنند. آهنگ این سرود که در آواز دشتی خلق شده، از ساختههای ماندگار «روحالله خالقی» است. ملودی اصلی و پایهای کار، از برخی نغمههای موسیقی بختیاری که از فضایی حماسی برخوردار است، گرفته شده. این سرود در اجرای نخست خود بهصورت کر خوانده شد. اما ساختار محکم شعر و موسیقی آن سبب شد تا در دهههای بعد خوانندگان مطرحی همانند «غلامحسین بنان» و نیز «اسفندیار قرهباغی» آن را بهصورت تکخوانی هم اجرا کنند. در سالهای اولیه پس از انقلاب، این سرود برای مدت کوتاهی بهعنوان «سرود ملی» از رادیو و تلویزیون ایران پخش میشد، اما با سیطر? گرایشهای ضد ملیگرائی، این سرود هم چند سالی از رسانههای داخلی حذف شد تا در ده? اخیر که باز در مناسبتهای مختلف تاریخی، آن را میشنویم.
موضوع مطلب : جمعه 90 فروردین 26 :: 9:53 عصر :: نویسنده : ئابا ژیار
قدیمترین مأخذی که از «آرش» در آن یاد شده «یَشتِ هشتم» در «کتاب اوستا» است که به «تیریَشت» نیز مشهور است. بند ششم از این یَشت به تیری اشاره میکند که «آرش» از کوه «اَیریو خشَوثه» [1] به کوه «خوَنوَنت» [2] پرتاب کرد. نام این پهلوان به زبان اوستایی «رخشه» [3] و همراه با صفات «تیز تیر» [4] و «تیز تیرترینِ ایرانیان» [5] از او یاد شده است. چنین مینماید «افسان? آرش» در زمان تدوین «تیر یشت»، همچون بسیاری از افسانههای دیگر که در یشتهای اوستا آمده، بهحدی زبانزد و برای مردم آشنا بوده و مورد تمثیل قرار میگرفته که تنها اشارهای به آن برای شنونده کفایت میکرده است. از «آرش» در «ادبیات پهلوی» نشان بسیاری برجای نمانده است. تنها در رسال? «ماهِ فروردین، روز خرداد» آمده است که: در روز خرداد (روز ششم) از ماه فروردین، «منوچهر» و «ایَرش شیباگ تیر» [6] زمین [ایران] را از افراسیاب بازپس گرفتند. بیشترین اطلاعات ما در بار? این چهر? افسانهای برگرفته از کتابهای عربی و فارسی سدههای نخستین هجری است که در بار? تاریخ و فرهنگ ساسانی نوشته شده است. «آرش»، در «تاریخ طبری» و همچنین در «کاملالتواریخِ ابن اثیر» به شکل «ایرش»، و در «مجملالتواریخ و القصص» به صورت «آرش شواتیر» آمده است. «شباطیر» یا «شواتیر» برگرداند? صورت پهلوی و خود ترجم? صفت «تیز تیر» از زبان اوستایی است. در مأخذ دیگر «ایرش»، «ارش» و «آرش» ذکر شده است.
داستان و زمان تیر انداختن «آرش» در روایتهای مختلف داستان تیراندازی «آرش» نیز باز از روی منابع اسلامی بر ما آشکار میشود. در بار? این افسانه میان نویسندگان این دوره اتفاق رأی هست مگر در چند مورد از جزییات که تفاوتهایی بهچشم میخورد. در رسال? پهلوی «ماه فروردین روز خرداد» و در هم? منابع اسلامی دیگر، واقع? تیراندازی «آرش» زمان «منوچهر» ذکر شده؛ در «غرالسیر» اما این رویداد به زمان «زَو» پسر «طهماسب» منسوب شده است. بر اساس این منابع، شرح واقع? کمانگیری «آرش» چنین است: پس از آنکه افراسیابِ تورانی، منوچهر پیشدادی را در طبرستان محصور کرد، سرانجام هر دو به صلح گراییدند و منوچهر از افراسیاب درخواست کرد به انداز? یک تیر پرتاب، از خاکِ او را به وی برگرداند. افراسیاب این درخواست را پذیرفت. فرشتهای که نامش در «آثارالباقیه»، «اسفندارمذ» یاد شده است، حاضر شد و به منوچهر امر کرد که تیر و کمان خاصی بسازد. بنا بر روایت «غررالسیر» چوب و پر و پیکانِ این تیر و کمان هر کدام از جنگل و عقاب و معدن معینی تهیه شد. چون تیر و کمان آماده شد به «آرش» که تیرانداز ماهری بود دستور دادند تیری بیفکند. بنا بر روایت «بیرونی»، «آرش» برهنه شد؛ تن خود را به مردم نشان داد و گفت: «بنگرید که تن من عاری از هر جراحت و بیماری است، لیکن پس از افکندن این تیر نابود خواهم شد.» پس بیدرنگ کمان را کشید و خود پاره پاره شد.
در بار? روز انداختن تیر، دو روایت در دست است. یکی روایت رسال? پهلوی «ماه فروردین روز خرداد» و روایت دیگری که در «آثار الباقیه» و «زینالاخبار» آمده است. بنا بر روایت نخست، آرش، در روز ششم از ماه فروردین تیر خود را افکند. در روایت «آثار الباقیه» این رویداد در روز سیزدهم از تیرماه (که مطابق با جشن تیرگان کوچک است) اتفاق افتاده و روزی که خبر جای فرود آمدن تیر را آوردند روز چهاردهم تیر (روز گوشی یا تیرگان بزرگ) بوده است. جایی که «آرش» تیر خود را از آنجا پرتاب کرد، در کتاب «اوستا» کوه «اَیریو خَشوثه» است که جای آنرا به درستی نمیتوان معین کرد. در مأخذ اسلامی چند مبدأ متفاوت برای افکنده شدن تیر ذکر شده است. از جمله: بنا بر قول «طبری» و «ثعالبی مرغنی» و «مقدسی» و «ابناثیر» تیر از (طبرستان)؛ بنا بر «بیرونی» و «گردیزدی» از (کوه رویان)؛ و بنا بر «مجملالتواریخ» از (قلع? آمل)؛ بنا بر «بلعمی» از (کوه دماوند) و بنا بر قول «فخرالدین اسعد گرگانی» از (ساری) پرتاب شده است.
مدت پرواز و محلِ فرود تیرِ «آرش» بنا به روایات پس از پرتاب تیر، خداوند باد را فرمان داد تا تیر «آرش» را از «کوه رویان» بردارد و به اقصای خراسان، میان «فرغانه» (احتمالا فرخار) و «طبرستان» (ظاهرا طخارستان یا طالقان در افغانستان کنونی) برساند. تیر رفت و بر درخت گرودی تناوری نشست. بنا به روایت «ثعالبی»، این تیر که «افراسیاب» بر آن نشانهای از خود نهاده بود در هنگام طلوع آفتاب رها شد و از «طبرستان» به «بادغیس» رسید. همین که نزدیک به فرود آمدن بود به فرمان خداوند فرشتهای (بنا بر روایت «بیرونی» و «مقدسی»، باد) آن تیر را به پرواز در آورد تا به زمین «خُلم» در «بلخ» رسید و آنجا در محلی بهنام «کوزین» ( تصحیف گَوزبُن، که احتمالا ناحیهای است میان گَوزگان و جیحون) به هنگام غروب آفتاب فرود آمد. سپس تیر را از «خُلم» به «طبرستان»، نزد افراسیاب باز آوردند؛ و بدینسان مرز «ایران» و «توران» معین شد. در باب محل فرود آمدن تیر اختلاف منابع بیشتر است. در «اوستا» تیر «آرش» به کوه «خوَنوَنت» میرسد. «مینورسکی» احتمال میدهد که این نام با کوه «هَماوَن» که در «شاهنامه» و «ویس و رامین» آمده و ظاهرا یکی از قلههای خاوری رشته کوههای شمال خراسان در حوالی ناحی? «هریرود» است برابر باشد. در «مجملالتواریخ»، محل نشستن تیر «عقب? مزدوران»، میان نیشابور و سرخس، ذکر شده است. بعدها که مرز ایران از سوی حجیون توسعه یافت در باب جغرافیای این افسانه نیز تغییراتی با وضع زمان پیش آمد. به عنوان مثال: در «ویس و رامین» که اصل اشکانی دارد و نیز در «تاریخ طبرستان مرعشی»، تیر آرش به «مرو» میرسد.
نخست اینکه بدانیم «آرش کمانگیر» همان «کیارش» که در شاهنامه آمده نیست. «کیآرش» از خاندان «کیانیان»، و نامش در «اوستا» بهصورت «کَوی ارشَن» آمده است. او نواد? «کیقباد» و برادر «کیکاووس» بود و همان «آرش» است که فرودسی، اشکانیان را از نژاد او میداند. «آرش کمانگیر»، بنا بر روایت «ثعالبی»، «مرعشی» و «بیرونی» پس از رها کردن تیر بیدرنگ جان میدهد؛ در «تاریخ طبری و طبقات ناصری» اما آمده که «آرش» پس از آن به ریاست تیراندازان منصوب میشود. در پشت سکههای اشکانی که بهدست آمده تمثال مردی کمان در دست نقش بسته است که اهل تحقیق بر این نظرند این نقش با تیراندازی «آرش» ارتباط دارد.
به خلاف اکثر مضامین ادبی عهد باستان که ادب فارسی دری به میراث برد، «داستان آرش» نه در ادبیات حماسی و عاشقان? فارسی آمده و نه در ادبیات عامه برجای مانده است. در حقیقت این داستان در قلمرو ادبیات فارسی فراموش شده بود تا آنکه نخستین بار «احسان یارشاطر» آنرا در «داستانهای ایران باستان» زنده کرد و معاصران او تازه از وجود چنین داستانی آگاه شدند. [سال 1336 شمسی] از آن تاریخ به بعد، «افسان? آرش» زمینهساز آثار نویسندگان و شاعران ایران شد و در طی نزدیک به ده سال پس از انتشار آن کتاب، چهار اثر ادبی بر اساس آن بهوجود آمد. نخستین اثر را «ارسلان پوریا» با عنوان «آرش تیرانداز» در سال 1338 شمسی منتشر کرد پس او از این بابت، پیشکسوت شاعران و نویسندگانی است که به استقبال این افسانه رفتهاند. «آرش تیرانداز» نوشت? «ارسلان پوریا» آمیزهای از نظم و نثر و ادبیات نمایشی بود. کتاب با قصیدهای هفتاد بیتی آغاز میشود. سپس نمایشنامهای در یک پرده میآید؛ و سرانجام داستان به نثر نقل میشود. این کتاب، با عنوان «آرش شیوا تیر» در سال 1357، برای بار دوم بازچاپ میشود. دومین اثر، از «سیاووش کسرایی» شعری است موزون و بلند بهنام «آرش کمانگیر». [ + ] اثر سوم، داستانی است کوتاه از «نادر ابراهیمی» با نام «آرش در قلمرو تردید» که در سال 1342 در تهران چاپ و منتشر میشود. اثر چهارم، یک مثنوی در بحر رمل، از «مهرداد اوستا» است تحت عنوان «حماسه آرش» که در سال 1344 و در مشهد چاپ و منتشر شده است. همچنین در سال 1340، یک مجل? ادبی بهنام «آرش» در تهران بنیاد گرفت و انتشار آن هشت سال دوام یافت. از مجموع? این آثار، سه اثر «آرش» را منجی ایران از استبداد «افراسیاب» تصویر کردهاند. در داستان «نادر ابراهیمی» اما «آرش» بهعلت نداشتن اراد? کافی از انجام کار خود باز میماند.
موضوع مطلب : پیوندهای روزانه پیوندها
لوگو آمار وبلاگ
|
||